तनहुँका जनताले २०७४ को आम निर्वाचनमा फेरि उठ्नै नसक्ने गरी सबक सिकाएर पठाएपछि अहिले नेपाली कांग्रेसका नेता रामचन्द्र पौडेल चुनाव भन्ने शब्ददेखि नै तर्सिन थालेका छन् । आफ्नो निर्वाचन पोबियालाई छोप्न भने भने उनले लोकतन्त्रको पाइजामा भिरेका छन् र संसद पुनर्स्थापनाको माग गर्दै हिँडेका छन् ।

जुन संसदमा रामचन्द्र स्वयं सांसद छैनन् । जुन संसदमा कांगे्रेस लोपोन्मुख प्रजातिजस्तो देखिन्छ । जुन संसदमा बहुदलीय लोकतन्त्रका जन्मजात शत्रु मानिने कम्युनिस्टहरुको दुई तिहाई छ । अनि त्यही संसद ब्युँताएर लोकतन्त्रको रक्षा गर्ने पिँधबिनाको सिद्धान्त फलाक्दै छन् रामचन्द्र ।

पार्टीमा सभापति देउवासँग पराजित । संसदमा १७ चोटि प्रधानमन्त्रीमा पराजित । अनि आफ्नै निर्वाचन क्षेत्रमा मुख देखाउनै नसक्ने गरी जनताबाट पराजित । अनि रामचन्द्रलाई निर्वाचन फोबिया नभएर के होस् ? निर्वाचनको ‘न’ सुन्नेबित्तिकै उनी झसंग हुन थालेका छन् । निर्वाचनलाई लोकतन्त्रविरोधी देख्न थालेका छन् ।
कांग्रेसमै पनि कोइराला खेमाले रामचन्द्रलाई गन्न छाडिसकेको छ । शेखर कोइराला, सशांक कोइराला, सुजाता कोइराला, प्रकाशमान सिंह कसैले पनि अब रामचन्द्रलाई नेता मान्नेवाला छैनन् । उनीहरु आफै अघि सर्दै छन् । सके आफू अघि सर्ने, नसके देउवासँग तालमेल गर्ने हरेक दोस्रो तहका कांग्रेस नेताहरुको दाउ छ ।
सबैतिरबाट एक्लिएका, थकित, गलित र पराजित रामचन्द्रलाई जनतामाझ जाने, जनताको आदेश स्वीकार गर्ने र जनमतका आधारमा चल्ने कुरा लोकन्त्रविरोधी लाग्छ । कम्युनिस्टहरुको घरझगडाले उनलाई भित्रभित्रै पोल्छ । र, राँको लिएर आफ्नै पार्टीमा दन्काउन पुग्छन् ।

उनलाई अहिले कांग्रेसको भन्दा बढी चिन्ता पुष्पकमल दाहाल र माधव नेपालहरुको लागेको छ । त्यसैले उनी प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीका हरेक कदममा आफ्नै पार्टीका सभापति शेरबहादुर देउवाको हिस्सेदारी देख्छन् । हुँदाहुँदा विराटनगरमा ओलीले अदालतलाई धम्क्याउनुका पछाडि पनि देउवाको आड रहेको आरोप लगाइरहेका छन् ।
गत महाधिवेशनमा कांग्रेसकै कार्यकर्ताहरुले भारी मतका साथ सभापतिमा पराजित गरेपछि नै पौडेलको राजनीतिक भविष्य संकटमा परिसकेको हो । त्यसमाथि आफ्नै क्षेत्रका जनताले थाङ्नामा सुताइदिएपछि थप अत्तालिएका हुन् । अहिले फेरि चुनाव भइहाल्छ कि भनेर पौडेल विक्षिप्त भएर बर्बराउँदै हिँडेका छन् ।
कम्युनिस्टहरुको झगडाकै बीच चुनाव भएमा रामचन्द्रले हारे पनि कांग्रेस बलियो भएर आउनेछ । देउवाको नेतृत्वकालमै कांग्रेस बलियो हुनु भनेको देउवा पनि थप शक्तिशाली हुनु हो । त्यसपछि महाधिवेशनमा पनि देउवा अविजीत रहनेछन् ।

शक्तिशाली पार्टीका शक्तिशाली सभापति भएर देउवाको राजनीतिक पुनरुत्थान हुँदा आफू सधैँभरका लागि सकिने रामचन्द्रको बुझाइ हुन सक्छ । यसै पनि ७६ वर्षे वयोवृद्ध उमेरमा आज बोलेका कुरा भोलि बिर्सने अवस्थामा पौडेल पुगिसकेका छन् । एउटा कार्यक्रममा एउटा कुरा बोलेर अर्को कार्यक्रममा त्यसैको विपरीत बोल्न पुग्ने पौडेलसँग अरु पाँच वर्ष कुर्ने धैर्य र समय छैन । त्यसैले अहिले प्रचण्डहरुले देखाएको उधारो राष्ट्रपतिको ललिपपमा भुलेका छन् ।

तर, उनले के बुझ्नुपर्छ भने संसद विघटन सदर वा पुनर्स्थापना भए पनि चुनाव हुनबाट कसैले रोक्ने छैन । नयाँ सदनले नयाँ प्रधानमन्त्री वा राष्ट्रपति चयन हुने छैन । ओलीले विश्वासको मत गुमाउने र अरु कसैले बहुमत देखाउन नसक्ने अवस्थामा हुने भनेको चुनाव नै हो । सर्वोच्च अदालतले नै चुनावका लागि बाटो खोलिदिए वा निश्चित सर्तसहित चुनावको तिथि नै तोकिदिएमा रामचन्द्रको सपना झनै चकनाचुर हुनेछ ।
कुरा रामचन्द्रको मात्र होइन, कम्युनिस्टहरुको घरझगडामा एउटा पक्ष लिएर अहिले पनि कुनै कांग्रेसी हिँड्छ भने बुझे हुन्छ, अब ऊ सधैँका लागि पत्तासाफ हुनेछ । तसर्थ, राजनीतिको अन्तरप्रवाह बुझेर आसन्न चुनावको तयारीमा गर्नुमा नै आमकांग्रेसीको हितमा छ ।